บ้านซรายอออก หมู่ที่ 6

บ้านซรายอออก  หมู่ที่  6

ตำบลปาเสมัส    อำเภอสุไหงโก-ลก  จังหวัดนราธิวาส

 

ประวัติหมู่บ้าน

          สืบเนื่องจากในหมู่บ้านมีต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งอยู่บ้าน  “เนิน”  ภาษาท้องถิ่นเรียกว่า  “บาโง”  มีลักษณะแปลกจากต้นไม้ชนิดอื่น  ชื่อว่า  “ไม้หยา”  ภาษาท้องถิ่นเรียกว่า  “ซรายอ”  คนในหมู่บ้านจึงเรียกขานหมู่บ้านว่า  “หมู่บ้านบาโงซรายอ”

อาณาเขต  มีอาณาเขตติดต่อดังนี้

              ทิศตะวันออก     ติดต่อกับ           หมู่ที่        1  บ้านซรายอ   ตำบลปาเสมัส

            ทิศตะวันตก       ติดต่อกับ           เทศบาลเมืองสุไหงโก-ลก

            ทิศเหนือ           ติดต่อกับ           บ้าน         5  บ้านน้ำตก   ตำบลปาเสมัส  

            ทิศใต้               ติดต่อกับ           หมู่ที่        1  บ้านซรายอ   ตำบลปาเสมัส

 ลักษณะภูมิประเทศ            

ภูมิอากาศ

            มี ๒ ฤดู   คือ ฤดูฝน และฤดูร้อน

          - ฤดูฝน  มี  ๒  ระยะ  คือระยะรับลมสรสุมตะวันออกเฉียงใต้  ในระหว่างเดือน  พฤษภาคม  ถึงเดือน  ตุลาคมเป็นช่วงเกิดภาวะฝนฟ้าคะนอง   และระยะรับลมมรสุม  ตะวันออกเฉียงเหนือ  ฝนจะตกชุกในเดือน พฤศจิกายนถึงเดือน  มกราคม  เป็นช่วงที่ทำให้เกิดภาวะน้ำท่วมในพื้นที่ราบและราบลุ่มเป็นประจำทุกปี     

            -ฤดูร้อน  อยู่ระหว่าง  เดือนกุมภาพันธ์ ถึงเดือนเมษายน

ภูมิประเทศ

            พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบและราบลุ่ม

ประเพณีและวัฒนธรรม

วัฒนธรรมและขนบธรรมเนียมประเพณีชาวไทยมุสลิม   จะมีเอกลักษณ์เป็นวัฒนธรรมเกี่ยวเนื่องกับศาสนาอิสลาม   เช่น  การแต่งงาน   งานอีดิลฟิตตรี   นอีดิลอัฎฮา    วันเมาลิต    ส่วนชาวไทยพุทธ  มีเอกลักษณ์คล้ายคลึงกับชาวไทยพุทธจังหวัดภาคใต้ทั่วไป ๆ   มีงานเดือน  10    วันเข้าพรรษา   ออกพรรษา

  อาชีพ

 (1) อาชีพหลักของประชากรในหมู่บ้าน (เรียงจากมากไปน้อย)

                        -ประกอบอาชีพรับจ้าง

                        -กรีดยาง

                        -ค้าขาย

            (2) อาชีพรอง/อาชีพเสริม ของประชากรในชุมชน/หมู่บ้าน (เรียงจากมากไปน้อย)

                        -ปลูกผัก

                        -เลี้ยงสัตว์

                        -ทำขนม

            (3) ช่วงชั้นเศรษฐกิจในหมู่บ้าน

                        -กลุ่มผู้มีรายได้สูงสุดในหมู่บ้าน มีรายได้ประมาณ 30,000 บาท/เดือน

             ได้แก่ ผู้ประกอบอาชีพ เกษตรกรรม และค้าขาย

                        -กลุ่มผู้มีรายได้ต่ำสุดในหมู่บ้าน มีรายได้ประมาณ 8,500 บาท/เดือน

              ได้แก่ ผู้ประกอบอาชีพ เกษตรกรรม

            -รายได้เฉลี่ยของประชากรหมู่บ้าน 12,000 บาท/เดือน

               ด้านศาสนา

ประชาชนของหมู่บ้าน  ซรายอออก

นับถือศาสนาอิสลาม   จำนวน  คิดเป็นร้อยละ  75  %          

ศาสนาพุทธ       คิดเป็นร้อยละ 25 %  

การศึกษา

 หมู่บ้าน  ซรายอออก  มีโรงเรียนสังกัดในกระทรวงศึกษาธิการ 1แห่งชื่อ  โรงเรียนบ้านซรายอ

การประปา

ส่วนใหญ่จะใช้น้ำประปาส่วนภูมิภาค

การไฟฟ้า

   ประชาชนใช้บริการไฟฟ้าของการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค  อำเภอสุไหงโก- ลก

การคมนาคม

ประชากรของหมู่บ้าน       ใช้เส้นทางการคมนาคมทางบก ทางรถยนต์  รถจักรยานยนต์

ต้นทุนหมู่บ้าน

      ทุนที่เป็นตัวเงิน

-กองทุนหมู่บ้าน

ทุนที่ไม่เป็นตัวเงิน

-สวนยางพารา

-สวนผลไม้

-แหล่งน้ำธรรมชาติ

-ปราชญ์ชาวบ้าน

-กลุ่มอาชีพต่างๆ

รายชื่อผู้นำในชุมชน

ลำดับที่	ชื่อ-สกุล	ตำแหน่ง	เบอร์โทร.	หมายเหตุ
1			-
2
3
4				มัสยิดบือเจาะ
5				มัสยิดบือเจาะ
6				มัสยิดบือเจาะ
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18

การวิเคราะห์สภาพปัญหาหมู่บ้าน

(SWOT)

ศักยภาพในการพัฒนาชุมชน/หมู่บ้าน

ศักยภาพ(จุดแข็ง,โอกาส)	แนวทางที่จะพัฒนา
1.มีกองทุนหมู่บ้าน 2.มีกลุ่มสตรี 3.มีกลุ่มเยาวชน 4.มีผู้นำที่เข้มแข็ง(คณะกรรมการหมู่บ้าน)	-ส่งเสริมให้มีการประกอบอาชีพหลากหลายจากเงินกู้ยืม -อบรมเพิ่มประสิทธิภาพคณะกรรมการพัฒนาสตรีระดับหมู่บ้าน -อบรมให้ความรู้แก่เยาวชนในด้านจริยธรรมหลักคำสอน -อบรมเพิ่มประสิทธิภาพผู้นำในหมู่บ้านมากขึ้น

สรุปการวิเคราะห์ข้อมูลปัญหาของชุมชน/หมู่บ้านในภาพรวม

หมวดที่ 1 ด้านโครงสร้างพื้นฐาน

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-การคมนาคมไม่สะดวกถนนเป็นหลุมเป็นบ่อ -ไม่มีไฟฟ้าทางสาธารณะในหมู่บ้าน -ไม่มีท่อระบายน้ำ -ไม่มีลานฝึกซ้อมกีฬาในหมู่บ้าน -ไม่มีน้ำประปาใช้ในหมู่บ้าน	-เป็นถนนลูกรังฝนตกน้ำท่วมขัง -พื้นที่อยู่ห่างไกลไฟฟ้าสาธารณะเข้าไม่ถึง -ถนนยังไม่ได้มาตรฐาน -ไม่มีสถานที่(ที่สาธารณะ) -ขาดแหล่งน้ำที่ ใช้ทำน้ำประปา -ปริมาณน้ำไม่เพียงพอและน้ำไม่สะอาด	-จัดกิจกรรมการพัฒนาภูมิทัศน์ในหมู่บ้าน -ขอสนับสนุนงบประมาณสร้างถนนลาดยาง -ประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาดูแล -สร้างถนนคอนกรีต/ลาดยางพร้อมคูระบายน้ำ -จัดหาสถานที่และสร้างลานฝึกซ้อมกีฬา -สร้างประปาหมู่บ้าน -สร้างทำนบกักเก็บน้ำในหน้าฝน

หมวดที่ 2 ด้านเศรษฐกิจ 

    

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-รายได้น้อย -ผลผลิตทางการเกษตรไม่มีคุณภาพไม่มีตลาดรองรับ -ไม่มีที่ดินทำกิน -ขาดเงินทุนในการประกอบอาชีพ	-ผลผลิตทางการเกษตรมีราคาตกต่ำ -ไม่มีการรวมกลุ่มของเกษตรกร -ไม่มีอาชีพที่แน่นอน -ไม่มีการพัฒนาคุณภาพผลผลิต -ไม่มีความรู้เรื่องตลาด -ถูกเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลาง -ไม่มีมาตั้งแต่ดั้งเดิมหรือมีน้อยไม่สามารถประกอบอาชีพอะไรได้ -ค่าใช้จ่ายสูงกว่ารายรับ -ขาดการสนับสนุนจากหน่วยงานรัฐ -เข้าไม่ถึงแหล่งทุนและประสบความล้มเหลวในการประกอบอาชีพ	-ส่งเสริมให้มีการทำอาชีพเสริมมากขึ้น -ส่งเสริมให้มีการรวมกลุ่มของเกษตรกร -ฝึกอบรมการทำอาชีพเสริม -จัดอบรมให้ความรู้เรื่องการแปรรูปและการพัฒนาคุณภาพผลผลิต -รวมกลุ่มเกษตรกรจำหน่ายสินค้าเอง -หาตลาดรองรับผลผลิตของเกษตรกร -อบรมให้ความรู้การใช้ที่ดินที่มีน้อยให้เกิดประโยชน์ -ส่งเสริมการออม -รัฐจัดหาแล่งทุนให้เกษตรกรในการประกอบอาชีพ -อบรมให้ความรู้ด้านเศรษฐกิจแบบพอเพียง

หมวดที่ 3 ด้านสังคม

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-การว่างงาน -ยาเสพติด -ความขัดแย้งของคนในหมู่บ้าน -ผู้สูงอายุและเด็กกำพร้าขาดการ ดูแล -ความยากจน	-ตลาดแรงงานมีน้อย -เลือกงาน -ขาดความรู้ความชำนาญ -ขาดประสบการณ์ในงานที่ทำอยู่ -ครอบครัวแตกแยกขาดความอบอุ่น -ตามเพื่อนอยากลอง -ไม่มีงานทำ -อิทธิพลของผู้มีอำนาจมีการแบ่งพรรคแบ่งพวกกัน -ขาดความสามัคคี -ขาดคุณธรรมความรับผิดชอบ -ค่าครองชีพสูง -ไปประกอบอาชีพที่อื่น -ลูกมาก -ไม่มีอาชีพที่แน่นอน -รายได้ไม่พอกับรายจ่าย	-ส่งเสริมการจ้างงานในท้องถิ่น -ส่งเสริมการประกอบอาชีพให้กับผู้ว่างงาน -จัดตั้งกลุ่มอาชีพและพัฒนาฝีมือแรงงานให้มีความรู้ความชำนาญในงานที่ทำมากขึ้น -อบรมให้ความรู้การสร้างครอบครัวอบอุ่น -จัดแข่งขันกีฬาต้านยาเสพติด -ส่งเสริมสนับสนุนให้เยาวชนหันมาเล่นกีฬามากขึ้นและจัดหาอาชีพให้ทำ -จัดกิจกรรมให้คนในชุมชนทำร่วมกันบ่อย ๆขึ้น -อบรมจริยธรรม สร้างความรัก ความสามัคคีของคนในหมู่บ้านให้มากขึ้น -จัดสวัสดิการให้กับผู้สูงอายุ -อบรมให้ความรู้เกี่ยวกับการรับผิดชอบต่อครอบครัวโดยเฉพาะผู้สูงอายุและเด็กกำพร้า -ส่งเสริมให้มีการประกอบอาชีพในหมู่บ้าน -รณรงค์การวางแผนครอบครัวมีลูกพอเหมาะ -ส่งเสริมอาชีพที่มั่นคงให้กับครัวเรือนยากจน -รณรงค์ให้มีการใช้จ่ายอย่างประหยัด -ส่งเสริมการออม

หมวดที่ 4 ด้านสาธารณสุข

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-โรคติดต่อ	-ขาดความรู้เกี่ยวกับโรคติดต่อ	-อบรมให้ความรู้เกี่ยวกับโรคติดต่อ

หมวดที่ 5 ด้านการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-เด็กขาดโอกาสในการศึกษาต่อ -การศึกษาด้านสายสามัญมีน้อย	-ขาดเงินทุน -ขาดการแนะนำ -ไม่เห็นความสำคัญของการศึกษา -ค่านิยม	-สนับสนุนเงินทุนสำหรับเด็กด้อยโอกาส -จัดการศึกษาแบบเบ็ดเสร็จ (กศน.)ในหมู่บ้าน -รณรงค์ให้มีการศึกษาอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะภาคบังคับ -ส่งเสริมให้มีการศึกษาสายสามัญให้มากขึ้น

หมวดที่ 6 ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-ดินขาดความอุดมสมบูรณ์(ดินไม่มี คุณภาพปลูกพืชไม่ขึ้น) -ภัยแล้ง -โรคระบาดในสัตว์เลี้ยง	-ขาดความรู้ด้านการบำรุงรักษาดิน -ใช้ปุ๋ยเคมีมากเกินไป -ภัยธรรมชาติ -ขาดความรู้เรื่องโรคระบาดสัตว์ -จากดินฟ้าอากาศหรือฤดูกาล	-ฝึกอบรมให้ความรู้เรื่องการบำรุงรักษาดินที่ถูกวิธี -ส่งเสริมการปลูกพืชแบบดั้งเดิมไม่ใช้สารเคมี -หลีกเลี่ยงการทำอาชีพที่ต้องใช้น้ำมากในหน้าแล้ง -อบรมให้ความรู้เกี่ยวกับโรคระบาดในสัตว์เลี้ยงอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง

หมวดที่ 7 ด้านแหล่งน้ำ

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-น้ำทำการเกษตรไม่เพียงพอ -ขาดแคลนน้ำดื่มน้ำใช้ -น้ำท่วมขังบางพื้นที่	-ไม่มีสถานที่เก็บกักน้ำ -แหล่งน้ำตามธรรมชาติมีน้อยและตื้นเขิน -ไม่มีแหล่งน้ำดื่มน้ำใช้ที่สะอาดเพียงพอ -พื้นที่เป็นที่ลุ่ม -ไม่มีคูระบายน้ำ	-สร้างเขื่อนหรือทำนบเก็บกักน้ำ -ขุดลอกแหล่งน้ำตามธรรมชาติ -จัดหาแหล่งน้ำดื่มน้ำใช้ในหมู่บ้าน -อบรมให้ความรู้เรื่องการรักษาความสะอาดของแหล่งน้ำ -รณรงค์ไม่ให้มีการทิ้งขยะลงในแหล่งน้ำธรรมชาติเช่นแม่น้ำ คู คลองฯลฯ -ปรับปรุงสภาพพื้นที่ที่เป็นที่ลุ่ม -ขุดลอกคูคลองและสร้างรางระบายน้ำในหมู่บ้านให้ไหลลงสู่แหล่งน้ำธรรมชาติ

การวิเคราะห์ SOWT ปัญหาของชุมชน/หมู่บ้าน 

จุดแข็งจุดเด่นของหมู่บ้าน

                        1. คนในชุมชนมีความขยันในการประกอบอาชีพ

             2. พื้นที่เหมาะแก่การประกอบอาชีพด้านเกษตรกรรม ซึ่งเป็นอาชีพหลักของ

    ประชาชน

                        3. มีประเพณี วัฒนธรรมอันดีงาม

                        4. มีการรวมตัวแก้ไขปัญหาของชุมชน

                        5. มีเงินทุนในหมู่บ้าน เช่น กองทุนหมู่บ้าน , โครงการ SML, โครงการอยู่ดีมีสุข,

                            โครงการ พนม., โครงการ พนพ., กองทุนพัฒนาบทบาทสตรี

                        6. ประชาชนมีการประหยัดและออม

                        7. ชุมชนให้ความเคารพต่อผู้อาวุโส

                        8. มีคณะกรรมการที่เข้มแข็ง

           

จุดอ่อน จุดด้อยของหมู่บ้าน

1. ประชาชนไม่มีทุนในการประกอบอาชีพ

    2. ราคาผลผลิตตกต่ำ ผลผลิตด้อยคุณภาพ

3. ประชาชนขาดความรู้ในการใช้สารเคมี

                           4. เทคโนโลยีสมัยใหม่และวัฒนธรรมจากภายนอกทำให้วัยรุ่นนำไปประพฤติปฏิบัติตนไม่เหมาะสม

5. ขาดความรู้ด้านการประกอบอาชีพ

โอกาสจากภายนอกหมู่บ้าน

                        1. มีศูนย์การเรียนรู้ในแขนงวิชาการต่างๆจากภาครัฐบริการประชาชน

                                     2. มีหน่วยงานภาครัฐให้ความรู้แก่ประชาชนในการแก้ไขปัญหาความยากจน

                        3. ได้รับงบประมาณสนับสนุนกิจกรรมในชุมชนจากหน่วยงานภาครัฐ

ภัยคุกคามจากภายนอกหมู่บ้าน

                        1. ผู้ไม่หวังดีสร้างความหวาดระแวงแก่ประชาชนในชุมชน

                                      2. การทำลายทรัพยากรธรรมชาติ เช่นทำลายป่า,แหล่งน้ำ, สัตว์ป่า
3. ปัญหาจาการก่อการร้าย   

  4. ยาเสพติด

วิสัยทัศน์ของหมู่บ้าน

อัตลักษณ์ของชุมชน

- ศูนย์เรียนรู้หมู่บ้าน

วิสัยทัศน์ของชุมชน

            “ผู้นำเข้มแข็ง  ประชาชนสามัคคี”

พันธกิจ

1.ส่งเสริมการดำรงชีวิตแบบพอเพียง

2.ส่งเสริมสนับสนุนศูนย์การเรียนรู้ชุมชน

3.ส่งเสริมวิถีชีวิตชุมชน วัฒนธรรม ประเพณี ภูมิปัญญาในชุมชน

4.ส่งเสริมการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมชุมชน

ยุทธศาสตร์

1.สนับสนุนให้ความรู้ในการดำรงชีวิตตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง
2.สร้างจิตสำนึกให้รักและหวงแหนแผ่นดินเกิดด้วยรู้รักสามัคคี

3.รณรงค์ด้านการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

4.พัฒนาขีดความสามารถกลุ่มเศรษฐกิจชุมชนด้านการบริหารจัดการกลุ่ม

5.ฟื้นฟูสืบทอดวัฒนธรรม ประเพณี อันดีงามของท้องถิ่นให้คงอยู่คู่ชุมชน

กลยุทธ์

1.จัดเวทีประชาคมแลกเปลี่ยนเรียนรู้

2.จัดทำแผนของชุมชน

3.ฝึกอบรมให้ความรู้แนวทางการแก้ไขปัญหาของสังคม ชุมชน และครอบครัว

4.รณรงค์ประชาสัมพันธ์การจัดทำบัญชีรับ-จ่าย ของครัวเรือน

5.ส่งเสริมให้มีการประหยัดและเก็บออม

6.ส่งเสริมสนับสนุนให้ครัวเรือนในชุมชนยึดหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง