บ้านมือบา หมู่ที่ 4

 

บ้านมือบา หมู่ที่  4

ตำบลปาเสมัส  อำเภอสุไหงโก-ลก  จังหวัดนราธิวาส

ประวัติหมู่บ้าน

แต่เดิมเรียกหมู่บ้านแห่งนี้ว่า “เมิรบาว” เป็นภาษาท้องถิ่น ซึ่งเป็นชื่อต้นไม้ต้นหนึ่งมีขนาดใหญ่มาก เรียกชื่อตามภาษาไทยว่า “ต้นหลุมพอ”ต้นไม้ต้นนี้มีอายุ 200 ปีต้นใหญ่มาก ชาวบ้านสมัยนั้นได้ค้นพบบริเวณริมคลอง ด้วยลักษณะที่ลำต้นจมอยู่ในดิน ซึ่งต้นไม้ดังกล่าวได้ล่มเมื่อ 200 ปี

เรื่องพบต้นไม้ยักษ์นี้ได้แพร่กระจายไปทั่ว และได้ไปปรึกษาโต๊ะครูรอซาลี  ซึ่งเป็นโต๊ะครูที่เคารพที่เคารพในสมัยนั้น  โต๊ะครูได้เสนอให้ชาวบ้านขุดต้น เมิรบาวเพื่อสร้างสะพานเชื่อภายในหมู่บ้านเมิรบาวไปยังบ้านมูโนะและซ่อมแซมมัสยิดภายในหมู่บ้านจนเสร็จ เพื่อเป็นอนุสรณ์แด่ต้นเมิรบาว ชาวบ้านจึงพากันตั้งชื่อหมู่บ้านแห่งนี้ว่า “บ้านเมิรบาว” แต่ปัจจุบันเพี้ยนเป็น”บ้านมือบา” ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

อาณาเขตติดต่อ  
ทิศเหนือ            ติดต่อกับ   หมู่ที่ 1 ปูโยะ หมู่ที่ 5 มูโนะ
ทิศใต้               ติดต่อกับ    หมู่ที่ 7 ปาเสมัส
ทิศตะวันออก      ติดต่อกับ    แม่น้ำสุไหงโก-ลก   
ทิศตะวันตก        ติดต่อกับ    ป่าพรุโต๊ะแดง          

ลักษณะภูมิประเทศ  ภูมิอากาศ มี ๒ ฤดู   คือ ฤดูฝน และฤดูร้อน
- ฤดูฝน  มี  ๒  ระยะ  คือระยะรับลมสรสุมตะวันออกเฉียงใต้  ในระหว่างเดือน  พฤษภาคม  ถึงเดือน  ตุลาคมเป็นช่วงเกิดภาวะฝนฟ้าคะนอง   และระยะรับลมมรสุม  ตะวันออกเฉียงเหนือ  ฝนจะตกชุกในเดือน พฤศจิกายนถึงเดือน  มกราคม  เป็นช่วงที่ทำให้เกิดภาวะน้ำท่วมในพื้นที่ราบและราบลุ่มเป็นประจำทุกปี                 

-   ฤดูร้อน  อยู่ระหว่าง  เดือนกุมภาพันธ์ ถึงเดือนเมษายน

ภูมิประเทศ  พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบและราบลุ่ม

ประเพณีและวัฒนธรรม
วัฒนธรรมและขนบธรรมเนียมประเพณีชาวไทยมุสลิม   จะมีเอกลักษณ์เป็นวัฒนธรรมที่เกี่ยวเนื่องกับ
ศาสนาอิสลาม   เช่น  การแต่งงาน  งานอีดิลฟิตตรี  วันอีดิลอัฎฮา  วันเมาลิต
  อาชีพ 

(1) อาชีพหลักของประชากรในหมู่บ้าน (เรียงจากมากไปน้อย)-ประกอบอาชีพรับจ้าง
-กรีดยาง
-ค้าขาย
(2) อาชีพรอง/อาชีพเสริม ของประชากรในชุมชน/หมู่บ้าน (เรียงจากมากไปน้อย)
-ปลูกผัก
-เลี้ยงสัตว์
-ทำขนม 

(3) ช่วงชั้นเศรษฐกิจในหมู่บ้าน  

-รายได้เฉลี่ยของประชากรหมู่บ้าน 4,500 บาท/เดือน-กลุ่มผู้มีรายได้สูงสุดในหมู่บ้าน มีรายได้ประมาณ 26,000 บาท/เดือนได้แก่ ผู้ประกอบอาชีพ เกษตรกรรม และค้าขาย-กลุ่มผู้มีรายได้ต่ำสุดในหมู่บ้าน มีรายได้
ประมาณ 4,500 บาท/เดือนได้แก่ ผู้ประกอบอาชีพ เกษตรกรรม

ด้านศาสนา

ประชาชนของหมู่บ้าน  มือบา 
นับถือศาสนาอิสลาม   จำนวน  คิดเป็นร้อยละ  99  %               
ศาสนาพุทธ คิดเป็นร้อยละ 1 %

การศึกษา

            หมู่บ้าน  มือบา   มีโรงเรียนสังกัดในกระทรวงศึกษาธิการ   ๑   แห่ง  ชื่อ  โรงเรียนมือบา  เป็นโรงเรียนปฐมศึกษา ตั้งแต่ชั้น  ป.1- ป.6

           การประปา

ส่วนใหญ่จะใช้บ่อบาดาล 

การไฟฟ้า
ประชาชนใช้บริการไฟฟ้าของการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค อำเภอสุไหงโก- ลก
การคมนาคม
ประชากรของหมู่บ้านใช้เส้นทางการคมนาคมทางบก ทางรถยนต์  รถจักรยานยนต

ทุนที่เป็นตัวเงิน

-  กองทุนหมู่บ้าน

            ทุนที่ไม่เป็นตัวเงิน

 -  สวนยางพารา

 -  สวนผลไม้

 -  แหล่งน้ำธรรมชาติ

 -  ปราชญ์ชาวบ้าน

     

   กลุ่มอาชีพต่างๆ

รายชื่อผู้นำในชุมชน

ลำดับที่ ชื่อ-สกุล ตำแหน่ง เบอร์โทร. หมายเหตุ 1 ผู้ใหญ่บ้าน - 2 กพสม. 3 กยม. 4 อิหม่าม 5 คอเต็บ 6 บิหลั่น 7 ประธานชุมชน 8 ประธานกองทุนหมู่บ้าน 9 ประธาน SML 10 ประธานกลุ่มอาชีพปักจักร 11 อาสาพัฒนาชุมชน 12 อาสาพัฒนาชุมชน 13 อาสาพัฒนาชุมชน 14 อาสาพัฒนาชุมชน 15 ประธาน อสม. 16 สมาชิก อบต. 17 สมาชิก อบต. 18 บัณฑิตอาสา

การวิเคราะห์สภาพปัญหาหมู่บ้าน

(SWOT) 

ศักยภาพในการพัฒนาชุมชน/หมู่บ้าน

ศักยภาพ(จุดแข็ง,โอกาส)	แนวทางที่จะพัฒนา
1.มีกองทุนหมู่บ้าน 2.มีกลุ่มสตรี 3.มีกลุ่มเยาวชน 4.มีผู้นำที่เข้มแข็ง(คณะกรรมการหมู่บ้าน)	-ส่งเสริมให้มีการประกอบอาชีพหลากหลายจากเงินกู้ยืม -อบรมเพิ่มประสิทธิภาพคณะกรรมการพัฒนาสตรีระดับหมู่บ้าน -อบรมให้ความรู้แก่เยาวชนในด้านจริยธรรมหลักคำสอน -อบรมเพิ่มประสิทธิภาพผู้นำในหมู่บ้านมากขึ้น

สรุปการวิเคราะห์ข้อมูลปัญหาของชุมชน/หมู่บ้านในภาพรวม

หมวดที่ 1 ด้านโครงสร้างพื้นฐาน

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-การคมนาคมไม่สะดวกถนนเป็นหลุมเป็นบ่อ -ไม่มีไฟฟ้าทางสาธารณะในหมู่บ้าน -ไม่มีท่อระบายน้ำ -ไม่มีลานฝึกซ้อมกีฬาในหมู่บ้าน -ไม่มีน้ำประปาใช้ในหมู่บ้าน	-เป็นถนนลูกรังฝนตกน้ำท่วมขัง -พื้นที่อยู่ห่างไกลไฟฟ้าสาธารณะเข้าไม่ถึง -ถนนยังไม่ได้มาตรฐาน -ไม่มีสถานที่(ที่สาธารณะ) -ขาดแหล่งน้ำที่ ใช้ทำน้ำประปา -ปริมาณน้ำไม่เพียงพอและน้ำไม่สะอาด	-จัดกิจกรรมการพัฒนาภูมิทัศน์ในหมู่บ้าน -ขอสนับสนุนงบประมาณสร้างถนนลาดยาง -ประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาดูแล -สร้างถนนคอนกรีต/ลาดยางพร้อมคูระบายน้ำ -จัดหาสถานที่และสร้างลานฝึกซ้อมกีฬา -สร้างประปาหมู่บ้าน -สร้างทำนบกักเก็บน้ำในหน้าฝน

หมวดที่ 2 ด้านเศรษฐกิจ 

      

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-รายได้น้อย -ผลผลิตทางการเกษตรไม่มีคุณภาพไม่มีตลาดรองรับ -ไม่มีที่ดินทำกิน -ขาดเงินทุนในการประกอบอาชีพ	-ผลผลิตทางการเกษตรมีราคาตกต่ำ -ไม่มีการรวมกลุ่มของเกษตรกร -ไม่มีอาชีพที่แน่นอน -ไม่มีการพัฒนาคุณภาพผลผลิต -ไม่มีความรู้เรื่องตลาด -ถูกเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลาง -ไม่มีมาตั้งแต่ดั้งเดิมหรือมีน้อยไม่สามารถประกอบอาชีพอะไรได้ -ค่าใช้จ่ายสูงกว่ารายรับ -ขาดการสนับสนุนจากหน่วยงานรัฐ -เข้าไม่ถึงแหล่งทุนและประสบความล้มเหลวในการประกอบอาชีพ	-ส่งเสริมให้มีการทำอาชีพเสริมมากขึ้น -ส่งเสริมให้มีการรวมกลุ่มของเกษตรกร -ฝึกอบรมการทำอาชีพเสริม -จัดอบรมให้ความรู้เรื่องการแปรรูปและการพัฒนาคุณภาพผลผลิต -รวมกลุ่มเกษตรกรจำหน่ายสินค้าเอง -หาตลาดรองรับผลผลิตของเกษตรกร -อบรมให้ความรู้การใช้ที่ดินที่มีน้อยให้เกิดประโยชน์ -ส่งเสริมการออม -รัฐจัดหาแล่งทุนให้เกษตรกรในการประกอบอาชีพ -อบรมให้ความรู้ด้านเศรษฐกิจแบบพอเพียง

หมวดที่ 3 ด้านสังคม

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-การว่างงาน -ยาเสพติด -ความขัดแย้งของคนในหมู่บ้าน -ผู้สูงอายุและเด็กกำพร้าขาดการ ดูแล -ความยากจน	-ตลาดแรงงานมีน้อย -เลือกงาน -ขาดความรู้ความชำนาญ -ขาดประสบการณ์ในงานที่ทำอยู่ -ครอบครัวแตกแยกขาดความอบอุ่น -ตามเพื่อนอยากลอง -ไม่มีงานทำ -อิทธิพลของผู้มีอำนาจมีการแบ่งพรรคแบ่งพวกกัน -ขาดความสามัคคี -ขาดคุณธรรมความรับผิดชอบ -ค่าครองชีพสูง -ไปประกอบอาชีพที่อื่น -ลูกมาก -ไม่มีอาชีพที่แน่นอน -รายได้ไม่พอกับรายจ่าย	-ส่งเสริมการจ้างงานในท้องถิ่น -ส่งเสริมการประกอบอาชีพให้กับผู้ว่างงาน -จัดตั้งกลุ่มอาชีพและพัฒนาฝีมือแรงงานให้มีความรู้ความชำนาญในงานที่ทำมากขึ้น -อบรมให้ความรู้การสร้างครอบครัวอบอุ่น -จัดแข่งขันกีฬาต้านยาเสพติด -ส่งเสริมสนับสนุนให้เยาวชนหันมาเล่นกีฬามากขึ้นและจัดหาอาชีพให้ทำ -จัดกิจกรรมให้คนในชุมชนทำร่วมกันบ่อย ๆขึ้น -อบรมจริยธรรม สร้างความรัก ความสามัคคีของคนในหมู่บ้านให้มากขึ้น -จัดสวัสดิการให้กับผู้สูงอายุ -อบรมให้ความรู้เกี่ยวกับการรับผิดชอบต่อครอบครัวโดยเฉพาะผู้สูงอายุและเด็กกำพร้า -ส่งเสริมให้มีการประกอบอาชีพในหมู่บ้าน -รณรงค์การวางแผนครอบครัวมีลูกพอเหมาะ -ส่งเสริมอาชีพที่มั่นคงให้กับครัวเรือนยากจน -รณรงค์ให้มีการใช้จ่ายอย่างประหยัด -ส่งเสริมการออม

หมวดที่ 4 ด้านสาธารณสุข

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-โรคติดต่อ	-ขาดความรู้เกี่ยวกับโรคติดต่อ	-อบรมให้ความรู้เกี่ยวกับโรคติดต่อ

หมวดที่ 5 ด้านการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-เด็กขาดโอกาสในการศึกษาต่อ -การศึกษาด้านสายสามัญมีน้อย	-ขาดเงินทุน -ขาดการแนะนำ -ไม่เห็นความสำคัญของการศึกษา -ค่านิยม	-สนับสนุนเงินทุนสำหรับเด็กด้อยโอกาส -จัดการศึกษาแบบเบ็ดเสร็จ (กศน.)ในหมู่บ้าน -รณรงค์ให้มีการศึกษาอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะภาคบังคับ -ส่งเสริมให้มีการศึกษาสายสามัญให้มากขึ้น

หมวดที่ 6 ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-ดินขาดความอุดมสมบูรณ์(ดินไม่มี คุณภาพปลูกพืชไม่ขึ้น) -ภัยแล้ง -โรคระบาดในสัตว์เลี้ยง	-ขาดความรู้ด้านการบำรุงรักษาดิน -ใช้ปุ๋ยเคมีมากเกินไป -ภัยธรรมชาติ -ขาดความรู้เรื่องโรคระบาดสัตว์ -จากดินฟ้าอากาศหรือฤดูกาล	-ฝึกอบรมให้ความรู้เรื่องการบำรุงรักษาดินที่ถูกวิธี -ส่งเสริมการปลูกพืชแบบดั้งเดิมไม่ใช้สารเคมี -หลีกเลี่ยงการทำอาชีพที่ต้องใช้น้ำมากในหน้าแล้ง -อบรมให้ความรู้เกี่ยวกับโรคระบาดในสัตว์เลี้ยงอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง

หมวดที่ 7 ด้านแหล่งน้ำ

สภาพปัญหา	สาเหตุของปัญหา	แนวทางแก้ไขปัญหา
-น้ำทำการเกษตรไม่เพียงพอ -ขาดแคลนน้ำดื่มน้ำใช้ -น้ำท่วมขังบางพื้นที่	-ไม่มีสถานที่เก็บกักน้ำ -แหล่งน้ำตามธรรมชาติมีน้อยและตื้นเขิน -ไม่มีแหล่งน้ำดื่มน้ำใช้ที่สะอาดเพียงพอ -พื้นที่เป็นที่ลุ่ม -ไม่มีคูระบายน้ำ	-สร้างเขื่อนหรือทำนบเก็บกักน้ำ -ขุดลอกแหล่งน้ำตามธรรมชาติ -จัดหาแหล่งน้ำดื่มน้ำใช้ในหมู่บ้าน -อบรมให้ความรู้เรื่องการรักษาความสะอาดของแหล่งน้ำ -รณรงค์ไม่ให้มีการทิ้งขยะลงในแหล่งน้ำธรรมชาติเช่นแม่น้ำ คู คลองฯลฯ -ปรับปรุงสภาพพื้นที่ที่เป็นที่ลุ่ม -ขุดลอกคูคลองและสร้างรางระบายน้ำในหมู่บ้านให้ไหลลงสู่แหล่งน้ำธรรมชาติ

การวิเคราะห์ SOWT ปัญหาของชุมชน/หมู่บ้าน

จุดแข็งจุดเด่นของหมู่บ้าน

1. คนในชุมชนมีความขยันในการประกอบอาชีพ

2. พื้นที่เหมาะแก่การประกอบอาชีพด้านเกษตรกรรม ซึ่งเป็นอาชีพหลักขอประชาชน

3. มีประเพณี วัฒนธรรมอันดีงาม

4. มีการรวมตัวแก้ไขปัญหาของชุมชน

5. มีเงินทุนในหมู่บ้าน เช่น กองทุนหมู่บ้าน , โครงการ SML, โครงการอยู่ดีมีสุข,

โครงการ พนม., โครงการ พนพ., กองทุนพัฒนาบทบาทสตรี

6. ประชาชนมีการประหยัดและออม

7. ชุมชนให้ความเคารพต่อผู้อาวุโส

8. มีคณะกรรมการที่เข้มแข็ง

           จุดอ่อน จุดด้อยของหมู่บ้าน

1. ประชาชนไม่มีทุนในการประกอบอาชีพ

2. ราคาผลผลิตตกต่ำ ผลผลิตด้อยคุณภาพ

3. ประชาชนขาดความรู้ในการใช้สารเคมี

4. เทคโนโลยีสมัยใหม่และวัฒนธรรมจากภายนอกทำให้วัยรุ่นนำไปประพฤติปฏิบัติตนไม่เหมาะสม

5. ขาดความรู้ด้านการประกอบอาชีพ

6. ไม่มีตลาดรองรับอาชีพที่ทำ(อาชีพปักผ้าคลุมผม)

7. การคมนาคมไม่สะดวก สภาพถนนไม่ดี

           โอกาสจากภายนอกหมู่บ้าน

1. มีศูนย์การเรียนรู้ในแขนงวิชาการต่างๆจากภาครัฐบริการประชาชน

2. มีหน่วยงานภาครัฐให้ความรู้แก่ประชาชนในการแก้ไขปัญหาความยากจน

3. ได้รับงบประมาณสนับสนุนกิจกรรมในชุมชนจากหน่วยงานภาครัฐ

           ภัยคุกคามจากภายนอกหมู่บ้าน

1. สื่อต่างๆ เช่น วิดีโอ แผ่นซีดีที่ไม่เหมาะสม

2. ผู้ไม่หวังดีสร้างความหวาดระแวงแก่ประชาชนในชุมชน

3. การทำลายทรัพยากรธรรมชาติ เช่นทำลายป่า,แหล่งน้ำ, สัตว์ป่า

4. โรคระบาดในสัตว์ พืช จากภายนอก

5. ปัญหาจาการก่อการร้าย   

6. ยาเสพติด

วิสัยทัศน์ของหมู่บ้าน

   อัตลักษณ์ของชุมชน

-  วิถีพอเพียง

  วิสัยทัศน์ของชุมชน

            “ชุมชนสามัคคี  ชีวิตดำรงอยู่อย่างพอเพียง”

    พันธกิจ

1.  ส่งเสริมการดำรงชีวิตแบบพอเพียง

2.  ส่งเสริมสนับสนุนศูนย์การเรียนรู้ชุมชน

3.  ส่งเสริมวิถีชีวิตชุมชน วัฒนธรรม ประเพณี ภูมิปัญญาในชุมชน

4.  ส่งเสริมการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมชุมชน

   ยุทธศาสตร์

1.  สนับสนุนให้ความรู้ในการดำรงชีวิตตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง

2.  สร้างจิตสำนึกให้รักและหวงแหนแผ่นดินเกิดด้วยรู้รักสามัคคี

3.  รณรงค์ด้านการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

4.  พัฒนาขีดความสามารถกลุ่มเศรษฐกิจชุมชนด้านการบริหารจัดการกลุ่ม

5.  ฟื้นฟูสืบทอดวัฒนธรรม ประเพณี อันดีงามของท้องถิ่นให้คงอยู่คู่ชุมชน

   กลยุทธ์

1. จัดเวทีประชาคมแลกเปลี่ยนเรียนรู้

2. จัดทำแผนของชุมชน

3. ฝึกอบรมให้ความรู้แนวทางการแก้ไขปัญหาของสังคม ชุมชน และครอบครัว

4. รณรงค์ประชาสัมพันธ์การจัดทำบัญชีรับ-จ่าย ของครัวเรือน

5. ส่งเสริมให้มีการประหยัดและเก็บออม

6. ส่งเสริมสนับสนุนให้ครัวเรือนในชุมชนยึดหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง